همشهری آنلاین، شقایق عرفی‌نژاد: بازیگر زیبای سینمای ایران در فیلم‌هایی بازی کرد که به خوبی به یاد داریم. از اجاره‌نشین‌ها و مادر و نرگس تا پرده آخر که اوج بلوغ بازیگری‌اش بود. اما او فیلم‌های دیگری هم دارد که حالا شاید کمتر در یاد داریم. از جمله ساغر ساخته سیروس الوند که ملودرامی است در باره یک داستان‌نویس و استاد دانشگاه که تومور مغزی دارد و طی یک عمل جراحی مغز زن دیگری در سرش قرار می‌گیرد و حالا او به آن زن بدل می‌شود. فیلم سال 76 اکران شد و فریماه فرجامی در آن خوش درخشید.
سیروس الوند در باره فریماه فرجامی می‌گوید: « او تئاتر و هنرهای دراماتیک خوانده بود. یادم هست، آن زمان می‌گفتند اگر کتاب «چشم‌هایش» بزرگ علوی قرار باشد تبدیل به فیلم شود، هیچکس برای بازی در نقش فرنگیس مناسب‌تر از فریماه فرجامی نیست. علاوه بر زیبایی ظاهری، او از خانواده محترمی هم بود. من پدر و برادر او را می‌شناختم و همه تحصیلکرده و محترم بودند. او در سینما موفق بود و فیلم‌های خوبی بازی کرد. برای مسعود کیمیایی، داریوش مهرجویی و واروژ کریم‌مسیحی نقش‌های خوبی کار کرد.»
الوند می‌گوید فریماه فرجامی سعی می‌کرد گزیده‌کار باشد: «از جمله کارهای موفق او فیلم نرگس است که با رخشان بنی اعتماد کار کرد. اما متأسفانه از دو سه سال پیش بیماری‌های مختلفی سراغش آمد که او را در نهایت از پا درآورد.»
او در باره فیلم ساغر هم می‌گوید: «برای فریماه فرجامی فیلمنامه خیلی مهم بود و مرتب روی فیلمنامه کار می‌کرد. معلوم بود که کار برایش تفریح و این که فقط یک نقش را بازی کند، نیست. برای کار خودش ارزش قائل بود. برای فیلم ساغر هم از همان اول که با هادی کریمی، نویسنده فیلمنامه، صحبت می‌کردیم، برای این نقش به فریماه فرجامی فکر کرده بودیم.»
الوند می‌گوید خیلی‌های دیگر از بین ما رفتند که جایشان پر نمی‌شود: «داشتم به فیلم سرب مسعود کیمیایی فکر می‌کردم. همه بازیگران اصلی این فیلم فوت کرده اند. هادی اسلامی، امین تارخ، فریماه فرجامی، فتحعلی اویسی و جمشید مشایخی. ولی به هر حال زندگی و هنر ادامه دارد.»
